بهگزارش فارس، آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی در دیدار گروههای مختلفی از ایثارگران، آزادگان و تشکّلهای دانشجویی گفت: در تمام 50 سال گذشته، هر وقت مشکل یا بنبستی در حرکت جامعه ایحاد میشد، فقط حضور مردم بود که گرهها را باز و ادامه مسیر را ممکن میکرد.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در بیان مصادیق مقاطع سرنوشتساز کشور، به 15 خرداد 42، 17 شهریور 56، 22 بهمن 57، دفاع مقدس، دوران سازندگی و انتخابات 24 خرداد اشاره کرد و گفت: وقتی اراده خداوند و حرکت مردم همزمان میشود، دیگر نمیتوان جلوی تدبیر عمومی و تقدیر الهی را گرفت.
هاشمی رفسنجانی با تأکید بر اهمیت امر به معروف و نهی از منکر، نظارت همگانی بر عملکرد مسئولان را ضروری و همیشگی دانست و با بیان معنای لغوی و اصطلاحی نقد، گفت: انتقاد سازنده، سرمایهای ارزشمند برای دولتهاست تا با شناسایی معایب و محاسن کارها، در راه اداره بهتر جامعه تلاش کنند.
وی با ارائه تحلیلی از چرایی و چگونگی شروع، تداوم و پایان جنگ تحمیلی گفت: فداکاری ایثارگران و خانوادهها، مقاومت آزادگان در سیاهچالهای بعثی، استواری جانبازان که چون شیر روی ویلچرها راه میروند و قداست شهدا، یک فرهنگ غنی را در تاریخ ایران خلق کرد که در مقایسه با مجموعه ارزشها در جهان بیبدیل است.
شیرینترین روز زندگی آیتالله
عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به سالروز ورود اولین گروه از آزادگان به کشور گفت: آن روز، شیرینترین روز در طول زندگی من است و اخیراً وقتی خاطرات یک زن آزاده از دوران اسارت و شکنجههای غیر انسانی بعثیها را خواندم، به راز و رمز آن دلواپسیها و انتظار تلخ برگشت آنان پی بردم.
آیتالله هاشمی رفسنجانی در ادامه این دیدار با اشاره به حضور نمایندگان انجمنهای اسلامی دانشگاههای کشور و اعضای انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان شیراز در جلسه، گفت: شور جوانی و بلوغ فکری دانشجویی، باعث نشاط کشور میشود و دانشگاه کانون ذخیرهسازی برای آینده هر ملت است.
وی رویکرد اعتدالی در فضای سیاسی و اجتماعی فعلی جامعه را محصول درایت جوانان و همت مردم دانست و گفت: مهمتر از خلق یک حماسه، حفاظت از آن است تا فرصتطلبان و شکست خوردگان سیاسی، آن را آلوده به اقدامات افراطی و تفریطی نکنند.
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، آزادگی را مرام و آزادی را حق مردم حقطلب دانست و به فلسفه کراهت ایجاد زندانها در جوامع انسانی پرداخت.
هاشمی رفسنجانی تأکید کرد: وظیفه جمهوری اسلامی حفظ کرامت شهروندان و شرط اخلاق انسانی، شکستن حصارهای امنیتی و ایجاد رفاه اجتماعی برابر برای اقلیتها و اکثریتهای قومی، مذهبی، دینی، نژادی و سیاسی است.